โรค ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ ที่ พบได้บ่อยในเด็ก แต่ก็สามารถ แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค คือ เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง ติดต่อผ่านการไอหรือจาม
ลักษณะอาการของโรค [url=https://www.vimut.com/article/whooping-cough]ไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough)[/url] มักเริ่มต้นด้วย อาการเบื้องต้นที่คล้ายไข้หวัดธรรมดา เช่น คัดจมูก แต่ เปลี่ยนไปเป็นอาการที่หนักขึ้น โดย ไอจนหยุดหายใจชั่วคราว และ มีเสียงหายใจดังวู๊ป หลังจากการไอ ในกรณีรุนแรง อาจ ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น ภาวะชัก
วิธีตรวจหา โรคไอกรน มัก ใช้การตรวจร่างกายและประวัติผู้ป่วย และ การตรวจ PCR จาก น้ำมูกผู้ป่วย แนวทางการรักษาโรคไอกรน การให้ยาเช่น Azithromycin หรือ Erythromycin เพื่อ ลดการแพร่กระจายของเชื้อ และ การดูแลแบบประคับประคอง
วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน ต้องได้รับวัคซีนในวัยเด็ก ซึ่ง มีผลในการลดอัตราการระบาด วัคซีน ควรได้รับตามกำหนด เช่น พร้อมวัคซีนกระตุ้นในผู้ใหญ่ นอกจากนี้ การล้างมือบ่อย ๆ เป็นสิ่งสำคัญ
การติดเชื้อไอกรน มีอาการที่คล้ายไข้หวัดในช่วงแรก แต่ มีผลกระทบต่อสุขภาพอย่างมาก โดยเฉพาะใน กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย ดังนั้น การป้องกันด้วยวัคซีน มีบทบาทสำคัญ